Marco traint en coacht coaches, teams en individuele spelers. Met zijn trainees stemt hij een ontwikkelingsplan op. “Dat wat ze goed kunnen gaan we nog meer vergroten. Daardoor kunnen we vanuit zelfvertrouwen ook werken aan versterken van zwakke plekken”.
“Met Marco kwam ik in contact toen ik nog bij FC Groningen speelde. Marco coachte de technische staf en later dus ook spelers. Dat klikte meteen tussen mij en Marco. Marco gaf blijk mij goed te kunnen ‘lezen’ als mens én als speler. We spraken over mijn kwaliteiten en hoe ik die zo goed mogelijk kon benutten. Dat ging dan bijvoorbeeld over spelen vanuit vertrouwen en spelen op wat ik waarneem op het veld. Daarbij leerde ik dat ik vooral vanuit gevoel moest durven vertrouwen en daarvan uit te spelen tijdens de wedstrijd. Niet te veel denken, maar juist in mijn taken duiken en vanuit simpel spelen in de wedstrijd opgaan om zo in concentratie te kunnen komen. Dat werkte echt voor mij.”
Ik heb door onze gesprekken meer besef gekregen van mijn kwaliteiten en waarde die ik heb voor een team. Ik wist dat best wel, maar ik wilde vaak té veel doen, té veel helpen en juist dan ging het niet zoals ik wilde. Marco leerde me hoe belangrijk mijn kwaliteiten voor een team zijn. Dat gaf me vertrouwen en rust. Met Marco praat ik nog steeds over “in de wedstrijd opgaan”, maar ook over authentiek leiderschap. Daarin meegenomen dat wanneer ik goed voor mezelf zorg in wat ik nodig heb om goed te kunnen presteren, zodat ik van daaruit mijn team kan helpen. Ik heb door onze gesprekken veel over mezelf geleerd en dat maakte me sterker en zo kon ik mezelf doorontwikkelen tot de speler die ik nu bij Stade de Reims ben. En met die ontwikkeling ben ik nog niet klaar simpelweg omdat ik “elke dag een beetje beter wil worden”.
Azor maakt een transfer in de winter van 2024 naar Stade Rennais.
“Met Marco kwam ik in contact toen ik nog bij FC Groningen speelde. Marco coachte de technische staf en later dus ook spelers. Dat klikte meteen tussen mij en Marco. Marco gaf blijk mij goed te kunnen ‘lezen’ als mens én als speler. We spraken over mijn kwaliteiten en hoe ik die zo goed mogelijk kon benutten. Dat ging dan bijvoorbeeld over spelen vanuit vertrouwen en spelen op wat ik waarneem op het veld. Daarbij leerde ik dat ik vooral vanuit gevoel moest durven vertrouwen en daarvan uit te spelen tijdens de wedstrijd. Niet te veel denken, maar juist in mijn taken duiken en vanuit simpel spelen in de wedstrijd opgaan om zo in concentratie te kunnen komen. Dat werkte echt voor mij.”
Ik heb door onze gesprekken meer besef gekregen van mijn kwaliteiten en waarde die ik heb voor een team. Ik wist dat best wel, maar ik wilde vaak té veel doen, té veel helpen en juist dan ging het niet zoals ik wilde. Marco leerde me hoe belangrijk mijn kwaliteiten voor een team zijn. Dat gaf me vertrouwen en rust. Met Marco praat ik nog steeds over “in de wedstrijd opgaan”, maar ook over authentiek leiderschap. Daarin meegenomen dat wanneer ik goed voor mezelf zorg in wat ik nodig heb om goed te kunnen presteren, zodat ik van daaruit mijn team kan helpen. Ik heb door onze gesprekken veel over mezelf geleerd en dat maakte me sterker en zo kon ik mezelf doorontwikkelen tot de speler die ik nu bij Stade de Reims ben. En met die ontwikkeling ben ik nog niet klaar simpelweg omdat ik “elke dag een beetje beter wil worden”.
Azor maakt een transfer in de winter van 2024 naar Stade Rennais.
Wat voor mij als voetballer maar ook als mens belangrijk is, is dat ik in mijn element zit. De gesprekken met Marco leerde mij dat ik leef op intuïtie en dus die moest durven volgen om zo intuïtief te kunnen spelen. Daarbij gebruikmakend van mijn gevoel.
Onze gesprekken zorgden ervoor dat ik bewuster met mijn gedachtes omging. Wat speelt er gedurende de week in mijn hoofd en hoe vervang ik die gedachtes/spanning door gevoel op het moment dat er gepresteerd moet worden. Zo leerde ik o.a. dat een perfecte vrije trap mis kan gaan en een iets imperfecte vrije trap een goal kan zijn.
Mijn vrije trappen ontwikkelde zich door op die manier. Zo zette ik mijn vrije trappen om van de paal of lat raken naar directe doelpunten.
Wat voor mij als voetballer maar ook als mens belangrijk is, is dat ik in mijn element zit. De gesprekken met Marco leerde mij dat ik leef op intuïtie en dus die moest durven volgen om zo intuïtief te kunnen spelen. Daarbij gebruikmakend van mijn gevoel.
Onze gesprekken zorgden ervoor dat ik bewuster met mijn gedachtes omging. Wat speelt er gedurende de week in mijn hoofd en hoe vervang ik die gedachtes/spanning door gevoel op het moment dat er gepresteerd moet worden. Zo leerde ik o.a. dat een perfecte vrije trap mis kan gaan en een iets imperfecte vrije trap een goal kan zijn.
Mijn vrije trappen ontwikkelde zich door op die manier. Zo zette ik mijn vrije trappen om van de paal of lat raken naar directe doelpunten.
“Overbrengen van informatie op individuele spelers/ speelsters of je team is een vak. Marco Wins geeft je de tools om dat op een goede manier te doen”.
Trainer/ coach Mario Bennes is zelf als speler meerdere keren landskampioen geweest maar heeft ook zeer veel interlands achter zijn naam staan. Basketbal zit hem in het bloed. In samenwerking en onder begeleiding van Marco is Mario een nog betere trainer/ coach geworden dan hij al was. Een coach die steeds op zoek is naar het op de juiste manier overbrengen van informatie. Dat zo op maat te kunnen en willen doen, dat het voor zijn spelers/ speelster in kwestie precies op de goede manier aansluit bij hoe zij leren en dus informatie verwerken. Dat kan namelijk op meerdere manieren. Mario heeft van Marco die manier geleerd.
In seizoen 2020/ 2021 werd Mario Bennes trainer/ coach van Eredivisie Dames team Dozy Den Helder. In hun 1e jaar werden ze meteen Landskampioen onder Mario.
“Overbrengen van informatie op individuele spelers/ speelsters of je team is een vak. Marco Wins geeft je de tools om dat op een goede manier te doen”.
Trainer/ coach Mario Bennes is zelf als speler meerdere keren landskampioen geweest maar heeft ook zeer veel interlands achter zijn naam staan. Basketbal zit hem in het bloed. In samenwerking en onder begeleiding van Marco is Mario een nog betere trainer/ coach geworden dan hij al was. Een coach die steeds op zoek is naar het op de juiste manier overbrengen van informatie. Dat zo op maat te kunnen en willen doen, dat het voor zijn spelers/ speelster in kwestie precies op de goede manier aansluit bij hoe zij leren en dus informatie verwerken. Dat kan namelijk op meerdere manieren. Mario heeft van Marco die manier geleerd.
In seizoen 2020/ 2021 werd Mario Bennes trainer/ coach van Eredivisie Dames team Dozy Den Helder. In hun 1e jaar werden ze meteen Landskampioen onder Mario.
Sergio Padt keeper Ludogorets, landskampioen Bulgarije.
In mijn laatste seizoen bij FC Groningen leerde ik Marco kennen. Met Marco kon ik heel goed samenwerken. Hij snapte mij als mens en als keeper.
We hadden mooie gesprekken. Die gingen van grote lijnen tot details. Zo kon ik in details wel eens een beetje worstelen met mezelf. In mijn hoofd verwachtte ik best veel van mezelf, maar in de wedstrijd lukte me dat dan toch weer net niet zoals ik graag wilde. Dan baalde ik, vaak in stilte.
Van Marco leerde ik dat ik door te veel denken, te veel of te vaak in mijn hoofd bezig was. Dat dit me afleidde van het “in het moment’ zijn. Hij leerde me dat fouten en mindere momenten ook bij het leven en dus ook bij het keepersvak hoorde. Dat ik als topsporter zeker ook wat meer naar die goeie momenten mocht kijken, niet te streng zijn voor mezelf in mijn hoofd. Dat wanneer ik weer vanuit plezier en mijn gevoel zou spelen, ik weer gewoon opging in de wedstrijd en bezig was “in het moment”, ik misschien wel in concentratie kwam. In die “status” gaat alles vanzelf. Bezig zijn met mezelf als keeper en met m’n verdedigers, dat balletje steeds maar volgend met mijn aandacht.
Elke week werken van prestatie naar resultaat doet iets met je als keeper. Ik kon in de wedstrijd soms boos worden op mezelf omdat mijn uittrap dan niet zo liep als ik wilde. Ik kon beter wist ik. Ook hier spraken we dan over. Ik kwam erachter dat ik mezelf extra druk op legde van “het móet perfect”.
We keken samen naar beelden en die lieten zien dat ik doordraaide met mij standbeen. Ik dacht zo meer kracht mee te geven, maar de precisie werd er minder door. Marco nam me weer mee terug naar de basis: “Naar waarom ik ooit lang geleden keeper wilde worden. Hij bracht me weer terug naar vertrouwen en vertrouwen op mijn techniek. Naar “mogen in plaats van moeten”.
Gevolg van de gesprekken was dat ik in de wedstrijden daarna rustig door de bal heen trapte en mijn lichaam juist wat ontspande waardoor coördinatie en techniek tot de perfecte uittrap leidde. Ik zat mezelf dus eigenlijk in mijn streven naar perfectie in de weg. Marco leerde me daar dan met oefeningen los van te komen van perfectie, loskomen van belemmerde gedachtes en eigenlijk mezelf veel meer te accepteren wie ik al als keeper was.
Ik keepte, mede door die gesprekken en momenten samen, een heel sterk laatste seizoen bij FC Groningen, we haalden de play offs en pakte een mooie transfer naar Ludogorets in Bulgarije.
Toen ik net in Bulgarije aankwam had ik even een moeilijke periode. Ik kwam niet direct in de basis te staan omdat de andere keeper het goed deed in de ogen van de trainer. Dat knaagde aan me want ik wilde zo graag spelen en slagen bij mijn nieuwe club. Marco liet me inzien dat wanneer ik teruggreep naar mijn kwaliteiten, op ging in het leuke en lekkere gevoel van keepen en het spelletje op de training, het nooit lang kon duren en ik 1e keeper zou worden. “Er zijn er maar weinig die een goeie Sergio Padt uit de basis houden”, vertrouwde hij mij toe.
Hij liet me weer even inzien dat er in sport niets mooiers is dan keepen en dat ik kon vertrouwen op mijn kwaliteiten. De 1e training daarna voelde ik dat direct. Ik genoot en was weer full focus aanwezig. Niet veel later kwam ik in de basis en ben er sindsdien niet meer uit geweest. Die steun van Marco had ik toen gewoon even nodig zodat ik alles weer messcherp kon inzien en inzetten.
Ik weet dat ik het uiteindelijk allemaal zelf heb gedaan, maar hij hielp me wel steeds in de juiste richting te werken.
Sergio Padt keeper Ludogorets, landskampioen Bulgarije.
In mijn laatste seizoen bij FC Groningen leerde ik Marco kennen. Met Marco kon ik heel goed samenwerken. Hij snapte mij als mens en als keeper.
We hadden mooie gesprekken. Die gingen van grote lijnen tot details. Zo kon ik in details wel eens een beetje worstelen met mezelf. In mijn hoofd verwachtte ik best veel van mezelf, maar in de wedstrijd lukte me dat dan toch weer net niet zoals ik graag wilde. Dan baalde ik, vaak in stilte.
Van Marco leerde ik dat ik door te veel denken, te veel of te vaak in mijn hoofd bezig was. Dat dit me afleidde van het “in het moment’ zijn. Hij leerde me dat fouten en mindere momenten ook bij het leven en dus ook bij het keepersvak hoorde. Dat ik als topsporter zeker ook wat meer naar die goeie momenten mocht kijken, niet te streng zijn voor mezelf in mijn hoofd. Dat wanneer ik weer vanuit plezier en mijn gevoel zou spelen, ik weer gewoon opging in de wedstrijd en bezig was “in het moment”, ik misschien wel in concentratie kwam. In die “status” gaat alles vanzelf. Bezig zijn met mezelf als keeper en met m’n verdedigers, dat balletje steeds maar volgend met mijn aandacht.
Elke week werken van prestatie naar resultaat doet iets met je als keeper. Ik kon in de wedstrijd soms boos worden op mezelf omdat mijn uittrap dan niet zo liep als ik wilde. Ik kon beter wist ik. Ook hier spraken we dan over. Ik kwam erachter dat ik mezelf extra druk op legde van “het móet perfect”.
We keken samen naar beelden en die lieten zien dat ik doordraaide met mij standbeen. Ik dacht zo meer kracht mee te geven, maar de precisie werd er minder door. Marco nam me weer mee terug naar de basis: “Naar waarom ik ooit lang geleden keeper wilde worden. Hij bracht me weer terug naar vertrouwen en vertrouwen op mijn techniek. Naar “mogen in plaats van moeten”.
Gevolg van de gesprekken was dat ik in de wedstrijden daarna rustig door de bal heen trapte en mijn lichaam juist wat ontspande waardoor coördinatie en techniek tot de perfecte uittrap leidde. Ik zat mezelf dus eigenlijk in mijn streven naar perfectie in de weg. Marco leerde me daar dan met oefeningen los van te komen van perfectie, loskomen van belemmerde gedachtes en eigenlijk mezelf veel meer te accepteren wie ik al als keeper was.
Ik keepte, mede door die gesprekken en momenten samen, een heel sterk laatste seizoen bij FC Groningen, we haalden de play offs en pakte een mooie transfer naar Ludogorets in Bulgarije.
Toen ik net in Bulgarije aankwam had ik even een moeilijke periode. Ik kwam niet direct in de basis te staan omdat de andere keeper het goed deed in de ogen van de trainer. Dat knaagde aan me want ik wilde zo graag spelen en slagen bij mijn nieuwe club. Marco liet me inzien dat wanneer ik teruggreep naar mijn kwaliteiten, op ging in het leuke en lekkere gevoel van keepen en het spelletje op de training, het nooit lang kon duren en ik 1e keeper zou worden. “Er zijn er maar weinig die een goeie Sergio Padt uit de basis houden”, vertrouwde hij mij toe.
Hij liet me weer even inzien dat er in sport niets mooiers is dan keepen en dat ik kon vertrouwen op mijn kwaliteiten. De 1e training daarna voelde ik dat direct. Ik genoot en was weer full focus aanwezig. Niet veel later kwam ik in de basis en ben er sindsdien niet meer uit geweest. Die steun van Marco had ik toen gewoon even nodig zodat ik alles weer messcherp kon inzien en inzetten.
Ik weet dat ik het uiteindelijk allemaal zelf heb gedaan, maar hij hielp me wel steeds in de juiste richting te werken.
Sergio Padt keeper Ludogorets, landskampioen Bulgarije.
In mijn laatste seizoen bij FC Groningen leerde ik Marco kennen. Met Marco kon ik heel goed samenwerken. Hij snapte mij als mens en als keeper.
We hadden mooie gesprekken. Die gingen van grote lijnen tot details. Zo kon ik in details wel eens een beetje worstelen met mezelf. In mijn hoofd verwachtte ik best veel van mezelf, maar in de wedstrijd lukte me dat dan toch weer net niet zoals ik graag wilde. Dan baalde ik, vaak in stilte.
Van Marco leerde ik dat ik door te veel denken, te veel of te vaak in mijn hoofd bezig was. Dat dit me afleidde van het “in het moment’ zijn. Hij leerde me dat fouten en mindere momenten ook bij het leven en dus ook bij het keepersvak hoorde. Dat ik als topsporter zeker ook wat meer naar die goeie momenten mocht kijken, niet te streng zijn voor mezelf in mijn hoofd. Dat wanneer ik weer vanuit plezier en mijn gevoel zou spelen, ik weer gewoon opging in de wedstrijd en bezig was “in het moment”, ik misschien wel in concentratie kwam. In die “status” gaat alles vanzelf. Bezig zijn met mezelf als keeper en met m’n verdedigers, dat balletje steeds maar volgend met mijn aandacht.
Elke week werken van prestatie naar resultaat doet iets met je als keeper. Ik kon in de wedstrijd soms boos worden op mezelf omdat mijn uittrap dan niet zo liep als ik wilde. Ik kon beter wist ik. Ook hier spraken we dan over. Ik kwam erachter dat ik mezelf extra druk op legde van “het móet perfect”.
We keken samen naar beelden en die lieten zien dat ik doordraaide met mij standbeen. Ik dacht zo meer kracht mee te geven, maar de precisie werd er minder door. Marco nam me weer mee terug naar de basis: “Naar waarom ik ooit lang geleden keeper wilde worden. Hij bracht me weer terug naar vertrouwen en vertrouwen op mijn techniek. Naar “mogen in plaats van moeten”.
Gevolg van de gesprekken was dat ik in de wedstrijden daarna rustig door de bal heen trapte en mijn lichaam juist wat ontspande waardoor coördinatie en techniek tot de perfecte uittrap leidde. Ik zat mezelf dus eigenlijk in mijn streven naar perfectie in de weg. Marco leerde me daar dan met oefeningen los van te komen van perfectie, loskomen van belemmerde gedachtes en eigenlijk mezelf veel meer te accepteren wie ik al als keeper was.
Ik keepte, mede door die gesprekken en momenten samen, een heel sterk laatste seizoen bij FC Groningen, we haalden de play offs en pakte een mooie transfer naar Ludogorets in Bulgarije.
Toen ik net in Bulgarije aankwam had ik even een moeilijke periode. Ik kwam niet direct in de basis te staan omdat de andere keeper het goed deed in de ogen van de trainer. Dat knaagde aan me want ik wilde zo graag spelen en slagen bij mijn nieuwe club. Marco liet me inzien dat wanneer ik teruggreep naar mijn kwaliteiten, op ging in het leuke en lekkere gevoel van keepen en het spelletje op de training, het nooit lang kon duren en ik 1e keeper zou worden. “Er zijn er maar weinig die een goeie Sergio Padt uit de basis houden”, vertrouwde hij mij toe.
Hij liet me weer even inzien dat er in sport niets mooiers is dan keepen en dat ik kon vertrouwen op mijn kwaliteiten. De 1e training daarna voelde ik dat direct. Ik genoot en was weer full focus aanwezig. Niet veel later kwam ik in de basis en ben er sindsdien niet meer uit geweest. Die steun van Marco had ik toen gewoon even nodig zodat ik alles weer messcherp kon inzien en inzetten.
Ik weet dat ik het uiteindelijk allemaal zelf heb gedaan, maar hij hielp me wel steeds in de juiste richting te werken.